Langkawi... de mooiste plek op aarde
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
05 November 2007 | Maleisië, Kuala Lumpur
Dat is dan mijn mening maar een ieder die er geweest is, weet dat ik er niet ver naast zit.
Langkawi, wat betekent "rood-bruine-adelaar" in de Maleise taal, is het meest Noorderlijk gelegen eiland aan de westkust van Maleisië. Het is vanaf KL ongeveer een uur vliegen.
Het eiland is niet groot. Van Noord naar Zuid, van Oost naar West, zal het een klein uurtje rijden zijn. Er wonen vooral Maleisiers zelf, dus voornamelijk moslims.
Het leven is er heel relaxed, de stranden zijn prachtig, net zoals de natuur: 1 grote jungle, een openbare dierentuin mag het ook wel genoemd worden.
Al rijdend over het eiland kom je de meest mooie flora en fauna tegen, leguanen, apen en kabau’en, jungles, schooltjes, moskeeën en schattige kleine dorpjes.
Een maand geleden zag ik een leuke aanbieding op de Air Asia site voorbij komen: Je kon voor 23 euro per persoon (ALLES inclusief) heen en weer vliegen naar Langkawi.
Dit kon ik natuurlijk niet aan mijn neus voorbij laten gaan. Nadat ik de creditcard gegevens van mijn papa’s kaart heb ingevuld (pa en ma, nogmaals bedankt voor de sponsoring, leuk verjaardagscadeau voor Kia), had ik ineens 2 tickets in mijn handen.
Ik moest het alleen nog even aan Kia vertellen en vrij vragen van mijn werk.
Kia vond het uiteraard helemaal fantastisch en ook op het werk deden ze niet moeilijk.
Afgelopen week was het dan zover, samen een paar dagen naar Langkawi en werkelijk waar alles zat mee, iedere minuut was fantastisch. Het was alsof er een engeltje op onze beide schouders zat, die er voor zorgde dat alles gesmeerd verliep.
Wil je meer weten over 3 fantastische dagen, zet dan maar weer de verwarming een paar graadjes hoger en maak een lekker zomers drankje voor jezelf klaar en ga mee naar Langkawi...
(Voor diegene die het denken niet aan te kunnen, klink nu deze site weg... maar kijk wel even snel naar de foto’s.... wedden dat je dan alsnog gaat lezen ;-))
Onze vriend Air Asia had op de dag van vertrek maar liefst 20 minuten vertraging en tijdens het wachten hebben we onszelf eens lekker verwend met een dikke vette hamburger van de Mac... FYS / SAS de komende dagen.
Tijdens de vlucht (die nog voor geen 25% gevuld zat) heb ik me aardig groot gehouden, dat wil zeggen: geen zweethandjes, rode wangetjes en gebibber en bij-elk-geluidje-het-gevoel-neer-te-storten-gevoelens.
Langkawi is mijn 2e huis dus ik wist precies waar we moesten zijn wat hotel betreft... op Pantai Cenang, het backpackerstrand. Ik heb al eerder in het fantastische backpackhotel Malibest geslapen met Mieke en dat was ons toen zo goed bevallen, dat wilde ik weer. Een huisje op het strand, mooier kan het toch niet.
Na een drankje op ons terras hebben we dag gelaten voor wat ie was en vielen de ogen al snel dicht.
De volgende morgen werden we vroeg wakker. Het was een beetje druilerig weer en bewolkt. Na een goed ontbijt te hebben weg gewerkt in de Breakfast Bar zijn we naar het 5-sterren hotel iets verderop gegaan want ik dacht wel dat we daar zo even van het zwembad gebruik konden maken. Mijn ego heeft hier een flinke deuk gekregen want zelfs ik ("Please... Why Not? I am the Oad Representative") werd er niet toegelaten.
Nukkig als ik dan kan zijn, zijn we maar naar Underwaterworld gegaan. Dit was erg leuk. Nadat we onszelf eerst 30% korting hebben gegeven (Kia zijn studentenkaart deed het hem en ook het zinnetje I am the Oad Representative werkte hier dus wel), kwamen we langs de meest vreemde vissen en dieren. Helaas was de haaientunnel dicht maar we hebben een leuke ochtend gehad.
Na een heerlijke lunch in een Mexicaans restaurant, brak de zon door en settelden we ons snel op het strand. Onze bedjes waren maar liefst 5 meter verwijderd van de voordeur van onze kamer. Geweldig. Heerlijk onder de palmbomen liggen lezen en sudokuën.
Na een mooie zonsondergang zijn we naar mijn favoriete garnalen restaurant gegaan waar ik inmiddels echt een vaste klant ben. Het was heerlijk!! Kia deelde deze mening maar had volgens hem veel te veel gegeten.... watje haha!
Deze zelfde avond heb ik voor het eerst in mijn leven aan een waterpijp gelurkt. Ik kan niet echt begrijpen waarom menig mens dit zo lekker vindt, geef mij maar gewoon mijn Marlborootje.
Totaal uitgeteld van het vele eten en de vermoeiende dag, waren we al ver voor 12en weer in dromenland.
De volgende morgen ging om 8 uur de wekker en na eerst weer een bezoekje te hebben gebracht aan de Breakfast bar was het het tijd om Kancil te ontmoeten.
Dit is het koekjesblik van Maleisië, echt een mini auto maar ja, voor 10 euro per dag kun je ook niet alles verwachten.
Samen met Kancil hebben we vrijwel het hele eiland gezien met als hoogtepunt de mangrove bossen. In dit bos wonen de vele adelaars die Langkawi rijk is en hier hebben we met een bootje en een kapitein een tour gedaan.
Eerst kwamen we bij een fishfarm waar we weer de meest vreemde vissen hebben gezien. Waar ik later nog om moest lachen waren de vissen die hun eten uit te lucht ‘spugen’.
Zo houd je bijvoorbeeld heel losjes een stukje brood tussen je vingers op 30 cm boven het water en de vissen gaan er voor liggen, richten en... spugen maar. Met een straaltje water halen ze dus dat stukje brood naar beneden.
Daarna was het tijd voor hetgeen waar Kia zich al weken op verheugde... de adelaars voeren. In het midden van de mangrove bossen is een klein meertje. De kapitein strooide het kippenvel (echt waar) in het water, trok de aandacht door middel van de motor te laten loeien half boven het water zodat dat kippenvel opspatte.
Na 10 minuten kwamen de eerste adelaars. Ze zweven een poosje boven het meer en onze boot en dan duiken ze naar beneden en pakken ze een velletje!
Echt geweldig. We waren er als enige bootje. Dood en doodstil en dan die adelaars naar beneden zien duiken in een prachtig natuurgebied... dat doet wat met je, geloof mij maar.
Verder zijn we deze dag nog met de kabelbaan naar het hoogste punt van het eiland geweest. Vanzelfsprekend een geweldig mooi uitzicht. Naar boven toe zaten we in een cabine samen met een Arabisch stel en ik heb een half uur lang die boerka moeten gerust stellen dat de kans heeeeel klein is dat onze cabine afbrak en naar beneden zou storten, de jungle in.
Bezweet en bekaf van de vele trappen naar de brug, vonden we dat we een duik verdiend hadden. Op 5 minuten rijden lag het hotel waar ik vorig jaar met papa en mama heb geslapen en het heeft een groot zwembad en hele mooie tuin, aan het strand.
Hier kwamen we zonder moeite binnen en hebben we heerlijk genoten.
’s Avonds hebben we gegeten in een dorpje verderop en dat was ook weer helemaal geweldig en super romantisch. Het was namelijk in een hele mooie aangelegde tuin met vele kaarsjes. Aangezien wij niet zulke feestbeesten zijn, lagen we er weer vroeg in.
De volgende dag moesten we helaas weer terug naar de drukke stad. Aangezien onze vlucht pas ’s avonds om 23:00 was, wilden we dus wel de kamer bijboeken maar dat kon helaas niet. Kia kwam met goede idee om dan een mobiele kamer te boeken... oftewel... onze vriend de Kancil.
Dus onze hele hebben en houwen erin gegooid en weer gaan scheuren. We zijn even wezen shoppen in het enige shoppingcomplex van Langkawi. Het stelde niet veel voor maar was toch weer even leuk. Vervolgens hebben we een poging gedaan om een openlucht museum te vinden maar na 10 keer verkeerd te hebben gereden, vonden we het genoeg geweest en zijn we weer naar datzelfde zwembad gegaan als de dag ervoor.
Hier hebben we nog een mega dikke lange slang gezien. Ook vlogen de Hornbill vogels voorbij en als klap op de vuurpijl nog de zeldzame silverface aapjes.
Het begon te regenen dus hebben we onze ‘kamer’ maar opgezocht.
We zijn naar een gezellig haventje gereden waar je een beetje een meditereaan gevoel kreeg. We plofden neer in een Spaans / Grieks restaurant en hebben daar de meest lekkere mezes gegeten, de lekkerste rosé gedronken en genoten van het uitzicht en de live muziek. Zo erg is wachten op je vlucht eigenlijk niet!!
En dan is het weer zover... terug naar KL.
De vlucht was op tijd, dit keer een klein moment van angst gehad maar we schudden dan ook alle kanten op dus het mocht van mij best!
Ik weet zeker dat ik nog veel details en mooie momenten ben vergeten, dus misschien dat ik de komende dagen dit verhaal nog wat bijschaaf.
Ik zal nu de foto’s er even bijplaatsen en dan neem ik afscheid!
TOT DE VOLGENDE KEER.... Het volgende verhaal gaat over het jaarlijkse etentje met het agentschap. Volgende weekend zetten we met 250 man een hotel op Penang op zijn kop. Overdag hebben we er teambuilding spelletjes en s’avonds een diner en een modeshow. Ik zit in het Punjabi team, ik loop dus in een Indisch gewaad. De winnaar kan een behoorlijk hoog geldbedrag winnen dus ik ga me best doen om er mooi uit te zien!
Langkawi, wat betekent "rood-bruine-adelaar" in de Maleise taal, is het meest Noorderlijk gelegen eiland aan de westkust van Maleisië. Het is vanaf KL ongeveer een uur vliegen.
Het eiland is niet groot. Van Noord naar Zuid, van Oost naar West, zal het een klein uurtje rijden zijn. Er wonen vooral Maleisiers zelf, dus voornamelijk moslims.
Het leven is er heel relaxed, de stranden zijn prachtig, net zoals de natuur: 1 grote jungle, een openbare dierentuin mag het ook wel genoemd worden.
Al rijdend over het eiland kom je de meest mooie flora en fauna tegen, leguanen, apen en kabau’en, jungles, schooltjes, moskeeën en schattige kleine dorpjes.
Een maand geleden zag ik een leuke aanbieding op de Air Asia site voorbij komen: Je kon voor 23 euro per persoon (ALLES inclusief) heen en weer vliegen naar Langkawi.
Dit kon ik natuurlijk niet aan mijn neus voorbij laten gaan. Nadat ik de creditcard gegevens van mijn papa’s kaart heb ingevuld (pa en ma, nogmaals bedankt voor de sponsoring, leuk verjaardagscadeau voor Kia), had ik ineens 2 tickets in mijn handen.
Ik moest het alleen nog even aan Kia vertellen en vrij vragen van mijn werk.
Kia vond het uiteraard helemaal fantastisch en ook op het werk deden ze niet moeilijk.
Afgelopen week was het dan zover, samen een paar dagen naar Langkawi en werkelijk waar alles zat mee, iedere minuut was fantastisch. Het was alsof er een engeltje op onze beide schouders zat, die er voor zorgde dat alles gesmeerd verliep.
Wil je meer weten over 3 fantastische dagen, zet dan maar weer de verwarming een paar graadjes hoger en maak een lekker zomers drankje voor jezelf klaar en ga mee naar Langkawi...
(Voor diegene die het denken niet aan te kunnen, klink nu deze site weg... maar kijk wel even snel naar de foto’s.... wedden dat je dan alsnog gaat lezen ;-))
Onze vriend Air Asia had op de dag van vertrek maar liefst 20 minuten vertraging en tijdens het wachten hebben we onszelf eens lekker verwend met een dikke vette hamburger van de Mac... FYS / SAS de komende dagen.
Tijdens de vlucht (die nog voor geen 25% gevuld zat) heb ik me aardig groot gehouden, dat wil zeggen: geen zweethandjes, rode wangetjes en gebibber en bij-elk-geluidje-het-gevoel-neer-te-storten-gevoelens.
Langkawi is mijn 2e huis dus ik wist precies waar we moesten zijn wat hotel betreft... op Pantai Cenang, het backpackerstrand. Ik heb al eerder in het fantastische backpackhotel Malibest geslapen met Mieke en dat was ons toen zo goed bevallen, dat wilde ik weer. Een huisje op het strand, mooier kan het toch niet.
Na een drankje op ons terras hebben we dag gelaten voor wat ie was en vielen de ogen al snel dicht.
De volgende morgen werden we vroeg wakker. Het was een beetje druilerig weer en bewolkt. Na een goed ontbijt te hebben weg gewerkt in de Breakfast Bar zijn we naar het 5-sterren hotel iets verderop gegaan want ik dacht wel dat we daar zo even van het zwembad gebruik konden maken. Mijn ego heeft hier een flinke deuk gekregen want zelfs ik ("Please... Why Not? I am the Oad Representative") werd er niet toegelaten.
Nukkig als ik dan kan zijn, zijn we maar naar Underwaterworld gegaan. Dit was erg leuk. Nadat we onszelf eerst 30% korting hebben gegeven (Kia zijn studentenkaart deed het hem en ook het zinnetje I am the Oad Representative werkte hier dus wel), kwamen we langs de meest vreemde vissen en dieren. Helaas was de haaientunnel dicht maar we hebben een leuke ochtend gehad.
Na een heerlijke lunch in een Mexicaans restaurant, brak de zon door en settelden we ons snel op het strand. Onze bedjes waren maar liefst 5 meter verwijderd van de voordeur van onze kamer. Geweldig. Heerlijk onder de palmbomen liggen lezen en sudokuën.
Na een mooie zonsondergang zijn we naar mijn favoriete garnalen restaurant gegaan waar ik inmiddels echt een vaste klant ben. Het was heerlijk!! Kia deelde deze mening maar had volgens hem veel te veel gegeten.... watje haha!
Deze zelfde avond heb ik voor het eerst in mijn leven aan een waterpijp gelurkt. Ik kan niet echt begrijpen waarom menig mens dit zo lekker vindt, geef mij maar gewoon mijn Marlborootje.
Totaal uitgeteld van het vele eten en de vermoeiende dag, waren we al ver voor 12en weer in dromenland.
De volgende morgen ging om 8 uur de wekker en na eerst weer een bezoekje te hebben gebracht aan de Breakfast bar was het het tijd om Kancil te ontmoeten.
Dit is het koekjesblik van Maleisië, echt een mini auto maar ja, voor 10 euro per dag kun je ook niet alles verwachten.
Samen met Kancil hebben we vrijwel het hele eiland gezien met als hoogtepunt de mangrove bossen. In dit bos wonen de vele adelaars die Langkawi rijk is en hier hebben we met een bootje en een kapitein een tour gedaan.
Eerst kwamen we bij een fishfarm waar we weer de meest vreemde vissen hebben gezien. Waar ik later nog om moest lachen waren de vissen die hun eten uit te lucht ‘spugen’.
Zo houd je bijvoorbeeld heel losjes een stukje brood tussen je vingers op 30 cm boven het water en de vissen gaan er voor liggen, richten en... spugen maar. Met een straaltje water halen ze dus dat stukje brood naar beneden.
Daarna was het tijd voor hetgeen waar Kia zich al weken op verheugde... de adelaars voeren. In het midden van de mangrove bossen is een klein meertje. De kapitein strooide het kippenvel (echt waar) in het water, trok de aandacht door middel van de motor te laten loeien half boven het water zodat dat kippenvel opspatte.
Na 10 minuten kwamen de eerste adelaars. Ze zweven een poosje boven het meer en onze boot en dan duiken ze naar beneden en pakken ze een velletje!
Echt geweldig. We waren er als enige bootje. Dood en doodstil en dan die adelaars naar beneden zien duiken in een prachtig natuurgebied... dat doet wat met je, geloof mij maar.
Verder zijn we deze dag nog met de kabelbaan naar het hoogste punt van het eiland geweest. Vanzelfsprekend een geweldig mooi uitzicht. Naar boven toe zaten we in een cabine samen met een Arabisch stel en ik heb een half uur lang die boerka moeten gerust stellen dat de kans heeeeel klein is dat onze cabine afbrak en naar beneden zou storten, de jungle in.
Bezweet en bekaf van de vele trappen naar de brug, vonden we dat we een duik verdiend hadden. Op 5 minuten rijden lag het hotel waar ik vorig jaar met papa en mama heb geslapen en het heeft een groot zwembad en hele mooie tuin, aan het strand.
Hier kwamen we zonder moeite binnen en hebben we heerlijk genoten.
’s Avonds hebben we gegeten in een dorpje verderop en dat was ook weer helemaal geweldig en super romantisch. Het was namelijk in een hele mooie aangelegde tuin met vele kaarsjes. Aangezien wij niet zulke feestbeesten zijn, lagen we er weer vroeg in.
De volgende dag moesten we helaas weer terug naar de drukke stad. Aangezien onze vlucht pas ’s avonds om 23:00 was, wilden we dus wel de kamer bijboeken maar dat kon helaas niet. Kia kwam met goede idee om dan een mobiele kamer te boeken... oftewel... onze vriend de Kancil.
Dus onze hele hebben en houwen erin gegooid en weer gaan scheuren. We zijn even wezen shoppen in het enige shoppingcomplex van Langkawi. Het stelde niet veel voor maar was toch weer even leuk. Vervolgens hebben we een poging gedaan om een openlucht museum te vinden maar na 10 keer verkeerd te hebben gereden, vonden we het genoeg geweest en zijn we weer naar datzelfde zwembad gegaan als de dag ervoor.
Hier hebben we nog een mega dikke lange slang gezien. Ook vlogen de Hornbill vogels voorbij en als klap op de vuurpijl nog de zeldzame silverface aapjes.
Het begon te regenen dus hebben we onze ‘kamer’ maar opgezocht.
We zijn naar een gezellig haventje gereden waar je een beetje een meditereaan gevoel kreeg. We plofden neer in een Spaans / Grieks restaurant en hebben daar de meest lekkere mezes gegeten, de lekkerste rosé gedronken en genoten van het uitzicht en de live muziek. Zo erg is wachten op je vlucht eigenlijk niet!!
En dan is het weer zover... terug naar KL.
De vlucht was op tijd, dit keer een klein moment van angst gehad maar we schudden dan ook alle kanten op dus het mocht van mij best!
Ik weet zeker dat ik nog veel details en mooie momenten ben vergeten, dus misschien dat ik de komende dagen dit verhaal nog wat bijschaaf.
Ik zal nu de foto’s er even bijplaatsen en dan neem ik afscheid!
TOT DE VOLGENDE KEER.... Het volgende verhaal gaat over het jaarlijkse etentje met het agentschap. Volgende weekend zetten we met 250 man een hotel op Penang op zijn kop. Overdag hebben we er teambuilding spelletjes en s’avonds een diner en een modeshow. Ik zit in het Punjabi team, ik loop dus in een Indisch gewaad. De winnaar kan een behoorlijk hoog geldbedrag winnen dus ik ga me best doen om er mooi uit te zien!
-
05 November 2007 - 06:50
Paulien!:
Geweldig verhaaal! Wij mogen over 3 weken van Langkawi genieten!! We gaan zeker wat tips van je gebruiken!!
Tis wel tijd om van de week weer een x alle verhalen te bespreken, vind je nie!!?
TOt snelllll xxx -
05 November 2007 - 07:01
Mams:
Marleen, wat een leuk verhaal. Echt als je ophoud met je 'juf voor de toeristenbaan'moet je die verhalen in een boek zetten en kun je van de verdiensten wel op je geliefde Langkawi wonen!!!!!
Kus -
05 November 2007 - 07:43
Pa:
Tjonge dat is weer een prachtig verhaal. Het is leuk om foto's van plekjes te zien waren wij ook waren. Daar krijg je wel een beetje apart gevoel van.
Dikke kus en wens Kia een fijne verjaardag.
Pa -
05 November 2007 - 09:55
Marleen:
Wat een mooi verhaal..... Klinkt als de beste vakantie ever!
Veel plezier met je apepakkie show, ben benieuwd!
Liefs, Marije -
05 November 2007 - 10:15
Emmie:
Wat hebben jullie het weer vreselijk vervelend gehad! Ik heb met jullie te doen.Wat een geweldige verhalen weer.Marleen,volgens mij beleef jij in een week waar een ander een jaar over moet doen.Blijf vooral je belevenissen met ons delen,dan genieten wij er ook nog een beetje van!!!
Groetjes -
05 November 2007 - 10:51
Jenny:
Hee Marleentje!! Wow jij hebt zon geluk haha. Ik heb weer genoten van je verhaaltje.. superleuk om te lezen en er kwamen weer veel herrineringen boven!! Ook door het bekijken van de fotos. Trouwens superprestatie heb je geleverd he wbt sonja ;) ik ben trots! Dikke kus Jenny -
05 November 2007 - 12:27
Aerin:
oei oei oei wat ben ik jaloers! Ik herkende alles en ben ook op de foto geweest met die palmboom op t strand!! En dat restaurant ziet er vet mooi uit! Nou ja..ik moet maar gauw langs komen!
Dikke kus,
Aerin -
05 November 2007 - 14:04
Mir:
Yeeey weer even heerlijk genoten en weggedroomd vanuit een saai klaslokaal :)! Bekende plekjes allemaal op die foto hr ;), die mangrove bossen en die kabelbaan met fantastisch uitzicht egt superr allemaal :D.
Ben benieuwd naar je volgende verhaal en vl plezier op Penang :)
Kuss Mir -
05 November 2007 - 18:46
Jildou:
Zo, das wel even wat anders dan Nederland! Ja, ja, ik geniet alweer een paar dagen van ons prachtige kikkerlandje. Gelukkig kan ik me door jouw verhalen zo nu en dan in warme oorden wanen ;).
Liefs Jildou -
05 November 2007 - 18:56
Daniela:
Mmm, daar zou ik nu ook wel willen zijn! Nederland is koud, kil en saai :) Jaloers idd....we zoeken nog wel een vakantiebestemming voor Januari??? Hoe is het weer bij jullie dan? Leuk je mooie verhalen te lezen..veel plezier met het jaarlijkse etentje...!
Veel Liefs van Daniela
-
06 November 2007 - 17:19
Mieke:
GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR ik zeg niks!!!! -
08 November 2007 - 21:05
Marischa:
Ik kom het met eigen ogen van dichtbij bekijken. Tot snel!
Liefs Marischa -
09 November 2007 - 10:37
Carolien:
He Marleentje,
Super, mm, ben nu net thuis uit New York en als ik uit het raam kijk stormt het..
Verschil moet er zijn he!
Ik mail je gauw,
Veel liefs Carolien
-
04 December 2016 - 09:25
W.I.:
HALLO MARLEEM ,
ALS JE LANGKAWI ZO MOOI VIND BEN JE WAARSCHIJNLIJK NIET ZO BEREIST.
IK WOON OP LANGKAWI EN ER ZIJN SLECHTERE PLEKKEN OM TE WONEN MAAR HET IS EEN EN AL HOTELS EN SHOPS HIER.
DE STRANDEN STAAN VOL MET WATERSPORTVIHIKKELS EN HET WATER IS BEDROEVEND ONHELDER, VISSEN ZIJN ER NIET MEER EN HET KORAAL IS DOOD.
DE WEGEN ZIJN VOL EN DE MENSEN KUNNEN NIET RIJDEN MET HET GEVOLG DAT ER ELKE DAG EEN DODE VALT TE BETREUREN.
EN JA ER ZIJN OOK MOOIE PLEKJES, ALLEEN MOET JE DAN DE JUNGLE IN, EN DAT WORDT MET DE DAG KLEINER.
TOCH WOON IK LIEVET HIER DAN IN NEDERLAND.
IK HEB OOK OP CO PIPI GEWOONT, DAT WAS JAREN GELEDEN HEEL MOOI, HELAAS WERD HET TE DUUR EN TE TOURISTISCH VOOR MIJ.
IK DENK DAT ALLE MOOIE PLEKJES DOOR HET TOURISM NAAR DE MAAN ZIJN OF GAAN HIER IN ASIA.
LAATSTE KANS OM NOG ECHT MOOIE EILANDJES TE VINDEN IS WAARSCHIJNLIJK BIRMA, NOG NIET ZO TOURISTISCH DUS.
ALS IK HET KON BETALEN IS AUSTRALIA NR1 VOOR MIJ, DAT LAND IS WERKELIJK MOOI EN DE DIEREN ZIJN NIET BANG ZOALS IN AZIE EN VISSEN CORAAL WAS TOP. IK HEB ER TWEE MND GENOTEN.
TAKE CARE AND HAVE FUN MARLEEN,, CIAO.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
